Echte genietchocolade

Black Panther, Spicy Mango, Heavy Hazelnuts, Coffee Romance: de Mayan Chocolate-repen hebben klinkende namen. Bij de aanblik van die strak vormgegeven gouden wikkels verwacht je misschien dat er minstens een tienkoppig team van professionele (chocolade)kunstenaars achter de producten zit. Dat gevoel wordt nog eens versterkt als je de wikkel opentrekt en de chocolade zelf gadeslaat. Donkere tabletten, soms haast zwart, weelderig versierd met dingen als grove stukken noot, lavendelblaadjes, gedroogde vruchten en kokossnippers. 

Niets is minder waar. Want het chocoladeatelier is gewoon de eigen keuken van Melvyn Gisolf (36). Hier maakt de Assenaar de chocolade from scratch. Dit doet hij samen met zijn vriend Anton (34). Het is slechts één jaar geleden dat Mayan Chocolate uit de grond werd gestampt. Als we de Assenaar mogen geloven, gaat het goed. Dankzij het succes en de enthousiaste reacties kun je de repen niet alleen online bestellen, maar ook op twaalf verschillende verkooppunten in het Noorden en als het aan Melvyn ligt, komen daar binnenkort nog meer bij.

Veel te eigenwijs

Melvyn vertelt: ‘Iets voor mezelf beginnen was altijd al een droom. Ik ben veel te eigenwijs voor een baan bij een werkgever; ik wil graag zelf bepalen wat ik wil doen met mijn leven. Ik was altijd al gek van chocolade. Maar in heel veel chocolade zit suiker, soms wel 60 procent. Daar wilde ik een alternatief voor. Ik houd van het pure en het onbewerkte; van weten wat je eet. Toen ben ik gaan experimenteren met het zelf maken van chocolade. Het recept is vaak herzien, maar uiteindelijk ben ik gekomen tot een goede samenstelling van smaak en romigheid. Alles wat ik gebruik is trouwens biologisch: beter voor mens en milieu.’

Terug naar de roots

Hoe is hij eigenlijk op de naam ‘Mayan’ gekomen? Melvyn: ‘Ik ben geboren in Honduras, Midden-Amerika. Toen ik zeven maanden was, ben ik geadopteerd en naar Nederland gekomen. Mijn geboortegebied behoorde toe aan de Maya’s; de eerste bevolkingsgroep die ontdekte dat je van cacao chocoladerepen kon maken. Dankzij hen werd de chocolade geëxporteerd, waardoor ook andere werelddelen bekend raakten met chocolade. Hoewel ik bijna mijn hele leven in Nederland woon, leek het me toch mooi om iets van mijn geboorteland in onze naam te verwerken.’ 

Wát een werk

Bovenop het maken van de repen, komt ook het inpakken van de orders en het samenstellen van nieuwe smaken om de hoek kijken. Melvyn is blij dat hij aan Anton een goede hulp heeft. ‘Anton is heel creatief en houdt van koken. Samen komen we tot onze ideeën. Ik denk ook niet dat ik het alleen had kunnen doen. Het maken van één zo’n reep is heel veel werk. Het duurt zelfs meerdere dagen. ’s Avonds wegen we alle grondstoffen af: de cacao, de cacaoboter, de honing. Daarna worden de grondstoffen heel langzaam verwarmd tot een temperatuur van 40 graden. Op die manier blijft de smaak van alle grondstoffen het best bewaard. De chocolade wordt in een mal gegoten, en zo ontstaat er uiteindelijk een brosse reep.’

Alleen puur

Het milieuvriendelijke component, de klinkende namen van de chocolade, de origineel vormgegeven repen; er zijn wat overeenkomsten te ontdekken met andere bekende merken. Melvyn legt uit: ‘Wij doen echt iets heel anders. We maken alles zelf, waardoor we de kwaliteit van de chocolade zelf in de hand hebben en die ook kunnen garanderen. Niets is verborgen: wat er op de reep staat, dat zit er ook allemaal in. Wij richten ons niet op de massa, maar echt op mensen die interesse hebben in biologische, rauwe producten.’ 

Een verschil met andere merken is dat Melvyn zich alleen focust op de pure varianten. Bij hem dus geen versie van karamelzeezout met melkchocolade. Hij legt uit: ‘We hebben weleens geprobeerd om repen te maken van witte chocolade en een soort melkchocolade met boekweitmeel, maar dat werd geen succes. De honing zorgde ervoor dat de witte chocolade heel slap werd, en de versie met boekweitmeel werd al na een paar dagen te slof en was niet eetbaar.’ 

Black Panther

Ach, heel rouwig hoef je niet om het gebrek aan witte en melkvarianten te zijn. Want het zijn interessante smaakcombinaties die uit het Mayan-atelier rollen. Wat dacht je van de ‘Coffee Romance’; een reep met gedroogde banaan, zachte dadels en knapperige pecannoten? Of van de ‘Rosa d’Amore’, met framboos, macadamianoten en eetbare rozenblaadjes? Enne, wat is eigenlijk de favoriet van Melvyn zelf? ‘Dat is de Black Panther: een reep met zwarte moerbeien, cacaonibs en peper.’ 

Die laatste mogen we ook proeven. Het is, zoals Melvyn zelf zegt, even wennen. Van een reep Tony eet je mede door de zoetheid gemakkelijk meteen de helft weg (wij wel tenminste). Dit Black Panther-stukje zet niet direct aan tot een snaaibui. De brosheid en de bitterheid van de chocolade, en de verrassende combinatie van het fruitige en de peper, maken het eten van de Mayan-chocolade iets dat je met aandacht moet doen. Alleen zo proef je alle smaken. Melvyn beaamt: ‘Het is echte genietchocolade die lekker smaakt bij de koffie of bij de thee. Je hebt dan genoeg aan een klein stukje.’