
Marja Doedens: ‘Excelsheet-management? Laat mij liever het verschil maken’
‘Excelsheet-management’ is zeker niet haar ding. Marja Doedens (42), operationeel manager bij Goldmund, Wyldebeast & Wunderliebe, is meer van een persoonlijke manier van leidinggegeven. ‘Persoonlijk, maar ook eerlijk en direct’, omschrijft ze haar managementstijl het liefste.
Fotografie: Marike van de Witte
Marja Doedens, eveneens voorzitter van de Groningse afdeling van MKB Noord, heeft haar sporen in leidinggevende functies ruimschoots verdiend. Ze was nog maar net 27 jaar oud toen ze, toen nog werkzaam bij Getronics, leiding gaf aan 120 man personeel en later, bij de provincie Groningen, gaf ze sturing aan de operationele ICT-afdeling. ‘Leidinggegeven ligt me gewoon’, zo verklaart ze zelf. ‘Ik ben een echte regelneef. Organiseren, plannen, regelen, het is helemaal mijn ding.’
En ook nu staat er ‘operationeel manager’ op haar visitekaartje. ‘Operationeel manager bij Goldmund, Wyldebeast & Wunderliebe om precies te zijn. ‘Goldmund, Wyldebeast & Wunderliebe laat zich het beste omschrijven als een technisch bureau. We ontwikkelen oplossingen voor klanten met open source software. In de breedste zin van het woord, van websites tot slimme data-integraties en kunstmatige intelligentie.’
Goldmund, Wyldebeast & Wunderliebe werd 11 jaar geleden opgericht in Groningen, en heeft ook een kantoor in Amsterdam. Er werkt een vast team van vijftien ontwikkelaars, op projectbasis aangevuld met flexibele krachten. ‘Waar de naam vandaan komt?’, herhaalt Marja de vraag. ‘Dat was een creatieve uitspatting van de drie vennoten die destijds het bedrijf zijn begonnen. In de kroeg, met een glas bier in de hand, hadden ze bedacht dat elke vennoot één stukje van de naam mocht bedenken. De één hield van lezen en koos zijn favoriete personage, de ander hield van outdoor en koos dus voor een outdoor-merk en de derde was een filmfanaat.’
Lunch bestellen
Jacob Klaassen en Marja zijn de enige niet ICT-techneuten die bij Goldmund, Wyldebeast & Wunderliebe. ‘Jacob is daarbij vooral van de strategische en innovatieve kant, en ik hou me vooral bezig met de dagelijkse gang van zaken. Het sturen van processen en personeel dus, maar ook sales, administratie, klantencontacten en projectmanagement behoren tot mijn taken. En ja, als er tijdens een grote bijeenkomst een lunch moet worden geregeld, doe ik dat ook met plezier. Ik denk altijd maar zo: de techneuten hier zijn allemaal declarabel. Ik niet, dus laat mij dit dan maar doen!’
Het bewijst meteen: Marja heeft niets met hiërarchie. ‘Helemaal niet. Ik zou mezelf eerder omschrijven als een teamplayer. Ik ben niet iemand die graag delegeert. We doen het toch ook allemaal samen?’, zegt ze. ‘Ik presenteer me niet als leidinggevende en meestal, als er geen extreme situaties zijn, voel ik me ook niet zo. Al kijkt iedereen natuurlijk met een andere bril. Dat ík het zo ervaar, zegt niets over hoe mijn collega’s dat ervaren. Ik hun ogen blijf ik natuurlijk eindverantwoordelijke en leidinggevende. En als puntje bij paaltje komt is dat natuurlijk ook zo.’
Onhandige manoeuvre
‘Ik geloof in een eerlijke en open manier van leidinggeven’, zegt Marja. ‘Benoem die stip op de horizon waar je heen wilt, maar zeg ook waaróm je daar heen wilt en op welke manier.’ Eerlijk en open communiceren gaat wat betreft Marja ook op als een collega een keer een onhandige manoeuvre maakt. ‘Als zoiets gebeurt, trek ik iemand meteen opzij om samen even te gaan zitten en te praten. Wachten op een functioneringsgesprek of een beoordelingsgesprek? Welnee, hoe eerder je dingen bespreekbaar maakt, hoe beter.’
Op dit moment geeft Marja leiding aan vijftien tot twintig man personeel, en dat in een weinig turbulente, solide organisatie. Het verschil met haar werk bij Getronics kon bijna niet groter. Niet alleen gaf ze daar op een gegeven moment leiding aan een groep van zo’n 120 man, ook was het een organisatie waar met regelmaat gedwongen krimp en reorganisaties plaatsvonden.
‘Zo kreeg ik op een gegeven moment, ten tijde van een reorganisatie, een Excelsheet met daarop alle namen van medewerkers in mijn team. Drie namen waren geel gearceerd. Zij werkten er het kortst en zouden dus eigenlijk het veld moeten ruimen.’ ‘Excelsheet-management’, noemt Marja het. ‘Ik heb voorgesteld het op mijn manier te doen. ‘Geef me de tijd’, zei ik en in die extra tijd wist ik drie medewerkers te begeleiden naar een andere functie. Het gaf me een enorme voldoening. Op dat moment was het echt mijn uitdaging om zonder ontslagbrieven die reorganisatie door te komen. Als dat dan lukt, is dat echt fantastisch.’
Voelsprieten
Wat ze er ook mee wil zeggen: ‘Ik vind het leuk om het verschil te kunnen maken.’ ‘Want dat vind ik ook de taak van een leidinggevende: zorgen dat iedereen het naar zijn zin heeft en het beste in mensen naar boven halen’, aldus Marja. Niet voor niets werd haar manier van leidinggeven wel omschreven als ‘warm’, maar tegelijkertijd ook als streng en rechtvaardig. ‘Ik ben wel een gevoelsmens en heb sterk ontwikkelde voelsprieten.’
Rest de vraag waar Marja meer op haar plek is. In een kleiner, overzichtelijk bedrijf als Goldmund, Wyldebeast & Wunderliebe met een platte organisatiestructuur, of in een grote, logge organisatie met een duidelijke hiërarchie? ‘Uiteindelijk pas je je manier van leidinggeven natuurlijk aan op de organisatiestructuur, maar het voordeel van een kleinere organisatie is dat je meer tijd hebt om ook inhoudelijk bezig te zijn. In een groot bedrijf ben je vooral aan het aansturen. Al is het dan wel weer een hele uitdaging om te zorgen dat de boel gesmeerd loopt, en ook de politiek van een grote organisatie spreekt me aan. Kortom, een lastige keuze. En gelukkig op dit moment ook niet relevant, want voor nu heb ik het hier enorm naar mijn zin.’