Grietinus Harms: ‘Rietdekken is een uitlaatklep voor de kunsthandel en omgekeerd’

Het kan zomaar gebeuren dat hij ’s ochtends nog met een team van steigerbouwers om tafel zit, terwijl hij ’s middags op de koffie zit bij een museumdirecteur. Welkom in het leven van Grietinus Harms die zowel een rietdekkerbedrijf in Rolde als galerie Collectie Harms in het Hof van Saksen leidt. Twee werelden die voor Harms vanzelfsprekend zijn. ‘Voor mij ziet geen dag er hetzelfde uit’, zegt Harms.

Grietinus Harms begon het gelijknamige rietdekkerbedrijf in de jaren tachtig in Rolde. ‘Mooi centraal gelegen in Drenthe waar veel boerderijen en oude huizen nog riet op het dak hebben. Ik doe alleen natuurriet en geen kunststof. En dan grofweg in een gebied dat van Hoogeveen tot Groningen loopt. Ik heb nooit echt zonder werk gezeten eigenlijk’, zegt Harms tevreden.

Dat Harms ook de kunst in zou gaan, lag eigenlijk helemaal niet zo voor de hand. ‘Mijn familie was niet bijzonder in kunst geïnteresseerd’, vertelt Harms. ‘Dus ik ben er niet mee opgegroeid.’ Het balletje kwam aan het rollen toen hij werd gevraagd om het dak van een kunstenaar in Zeegse te repareren. De kunstenaar had lekkage. ‘Toen ik werd uitgenodigd om een kop koffie in zijn atelier te drinken, raakte ik geïnteresseerd. Er lag ook nog eens een kunstmagazine waar ik wel uren in kon blijven bladeren. Volgens mij is het toen begonnen.’

De fascinatie groeide al snel uit tot een hobby. ‘Maar dan wel een die ook flink uit de klauwen liep’, lacht Harms die intussen flink wat kunst had verzameld. ‘Vooral veel werk van de Haagsche School, waarvan de schilders vooral naar Drenthe kwamen voor inspiratie. Drenthe was toen nog een armzalige maar voor hen fascinerende provincie. Dat verzamelen heb ik nog lang volgehouden. Intussen heb ik geen Haagsche School meer maar vooral hedendaagse kunst.’

Ruim zeven jaar lang organiseerde Harms exposities in de kerk van Anloo. ‘Van hemelvaart tot Pinksteren’, vertelt Harms. ‘Maar op gegeven moment vond ik het mooi geweest. Ik wilde graag een eigen pand. Nu was de ABN Amro net bezig om filialen af te stoten en kwam er in Rolde een pand vrij. Dat heb ik gekocht. En toen is Collectie Harms eigenlijk echt begonnen.’
Het rietdekken ging intussen ook gewoon door. Maar als er beurzen en exposities waren, liet Harms dat aan zijn bedrijfsleider over. ‘Het is eigenlijk heel moeilijk om twee bedrijven goed te besturen. Dat kan alleen als je goede mensen om je heen verzamelt. Gelukkig heb ik die altijd gehad. Anders was het niet mogelijk geweest.’

Een jaar geleden vertrok de Collectie Harms uit Rolde naar het Hof van Saksen waar een groter pand meer mogelijkheden bood. ‘We kunnen langer open zijn, hebben meer ruimte om grotere werken te tonen en we kunnen er zelfs lezingen organiseren. Bovendien zitten we in het recreatiepark waardoor er altijd wel aanloop is. Een grote galerie heeft toch minder een drempel dan een kleine. Deze plek werkt heel goed’, vertelt Harms.

Kunstbeurzen loopt Harms ook nog altijd met groot gemak af. ‘Ik ben net nog op de grote beurs PAN Amsterdam geweest: 45 000 bezoekers in ruim tien dagen tijd. Het viel me op dat er steeds meer jongeren zijn die kunst kopen. Gelukkig maar. De jeugd heeft de toekomst.’

Zo’n kunstbeurs kan nog best hectisch zijn, vindt Harms. Tussen de bedrijven door belt hij dan ook met kantoor om te horen hoe de zaken ervoor staan. Welke van de twee beroepen hij zou kiezen als het moest? ‘Geen van beiden. Ik vind de combinatie mooi. De een is een uitlaatklep voor de ander. Het kan zo maar zijn dat ik ’s ochtends met steigerbouwers sta te praten en ’s middags met een museumdirecteur. Geen dag is hetzelfde. Dat wil ook graag zo houden.’

Hij wil nog een paar jaar door met zijn rietdekkerbedrijf, waar hij nog altijd mede-eigenaar van is. ‘Daarna stop ik ermee en ga ik me volledig op de kunst toeleggen. Ik verzamel nu hedendaags, modern werk van schilders die nog leven. Zo staat er volgend jaar een enorme expositie van Henk Helmantel in Taiwan op het programma. Het Chi Mai-museum trekt zo’n anderhalf bezoekers per jaar. Hij is de eerste Europese kunstenaar die daar werk gaat tonen’, zegt Harms trots. Uiteraard wil hij daar bij aanwezig zijn. ‘Het lijkt me een hele eer.’