Robert Meijer na Afrikaans avontuur: ‘Ik wilde onafhankelijk worden. Nou, dat is gelukt’

Een jongensboek. Zo zou je het leven dat Robert Meijer de afgelopen circa zeventien jaar leidde kunnen typeren. En een spánnend boek bovendien, vol bijna ongelooflijke verhalen, helemaal in de sfeer van ‘Kuifje in Afrika’.

Robert Meijer is ondernemer en investeerder in Groningen en was jarenlang actief in de offshore olie- en gasindustrie in het Midden-Oosten en in Afrika. Hij is (mede-)eigenaar van uiteenlopende bedrijven als PandoraXL Interimmanagement, Den Helder Support Services, Bluestream Offshore, Aqua Safety in Zuidbroek of een Offshore Survey bedrijf en rederij in Nigeria. Sinds enige tijd is hij ook actief in de Groningse horeca, als mede-eigenaar van bar-restaurant Robuust aan het Schuitendiep.

Het avonturenboek van Robert Meijer slaan we open omstreeks het jaar 1997, als hij als marketing- en researchmanager werkte voor Groningen Seaports. Meijer had geografie aan de Rijksuniversiteit Groningen gestudeerd, met een economische specialisatie, en kennis van regionale havenontwikkeling. In zijn functie bij Groningen Seaports, in die tijd nog onder leiding van directeur Gerrit Koning, hield hij zich bezig met de ontwikkeling van regionale havens. In die tijd maakte het havenbedrijf de keuze om flink te investeren in infrastructuur, en dat was in die tijd nog tamelijk nieuw. Zo raakte Meijer betrokken bij een Europees project om het transport middels treinen op boten (‘rail-ferry’) te bevorderen.

‘Om dat van de grond te tillen, nam ik een consultancybedrijf in de arm, Tebodin. Dat klikte goed. Maar kennelijk was de klik wederzijds, want zij vroegen mij vervolgens of ik voor hen wilde gaan werken in het Midden-Oosten. Dat leek me een interessante uitdaging, en in het jaar 2000 ging ik voor Tebodin aan de slag in Abu Dhabi.’

Meijer deed er aanvankelijk vooral marketing, maar raakte ook betrokken bij projecten rond olie en aardgas, en bij grote pijplijnprojecten, onder meer in Iran. Maar toen de Golfoorlog uitbrak moest hij dat gebied verlaten en ging hij aan de slag in Afrika. Een oom van Robert was ook werkzaam in Afrika, en had daar een scheeps-brokerage. ‘Toen mijn oom in het jaar 2004 overleed nam ik zijn bedrijf over: het huren en verhuren van schepen. Mijn neef kwam er een jaar later ook bij, en samen hebben wij het bedrijf uitgebouwd. We zijn toen schepen gaan kopen, en die zijn we gaan verhuren. Op het hoogtepunt hadden we zeven utility-schepen. Grote bedrijven gebruikten onze schepen voor beveiliging of om personeel er te laten slapen.’

Twee jaar werkte hij in Port Harcourt, een grote stad in het zuidoosten van Nigeria, elf uur rijden ten oosten van Lagos, maar daar liepen de interne spanningen steeds hoger op. Op zeker moment moest hij samen met het expat-personeel twee weken onderduiken in een hotel. Niet een echt ideale situatie dus, en daarom verhuisde hij met het bedrijf naar Lagos. ‘In Lagos ging het veel beter wat betreft veiligheid, daar konden we verder gaan. In Europa begon de economische crisis al in 2007, maar in 2010 begonnen we er in west Afrika ook last van te krijgen. We hebben toen een groot offshore duikbedrijf gekocht in Den Helder: Bluestream Offshore, en later zijn we gaan participeren in Den Helder Support Services (DHSS), een dienstverlener voor de onshore olie- en gasindustrie en de offshore windindustrie, met vestigingen onder anderen in de Eemshaven, Amsterdam, IJmuiden en Den Helder.’

De activiteiten in Lagos gingen wel door, maar de gouden tijden waren voorbij, de olieprijzen daalden en de winsten waren minder spectaculair. Daarom besloot hij schepen te verkopen. In het jaar 2013 besloot Meijer te investeren in een Offshore Surveybedrijf in Nigeria, een bedrijf dat de bodem van de oceaan onderzoekt, bijvoorbeeld op de mogelijkheid om pijpleidingen te leggen of drilling rigs positioneert. ‘Dat bedrijf begint nu ook steeds beter te draaien’, aldus Robert. Inmiddels kijkt hij ook naar de drone-branche als investeringsmogelijkheid.

‘De meeste bedrijven waar ik in investeerde hadden met elkaar gemeen dat het olie- en gas offshore en renewable energy ondersteunende bedrijven waren. Dat ondersteunend moet je wel breed opvatten, want ik deed ook aan catering, en op zeker moment, tijdens de hoogtijdagen, leverden we 135.000 maaltijden per jaar, onder meer aan medewerkers van offshore constructiebedrijven’, zegt Robert.

Spannend was het ondernemen in Afrika wel. Niet alleen vanuit zakelijk oogpunt, maar vooral vanwege de voortdurende grensoverschrijdende machtsconflicten tussen stammen en bevolkingsroepen. Op zeker moment was het zo onzeker dat hij zijn bedrijf en woning moest beveiligen. Maar ook daar zag hij weer kansen.
‘Als ondernemer heb je natuurlijk niet uitsluitend successen. Soms zit het behoorlijk tegen. Zo besloot ik om kogelwerend glaslaminaat te gaan importeren van een bedrijf uit Canada dat een prachtig soort laminaat beweerde te hebben ontwikkeld. Op zekere dag besloten we een demonstratie te geven aan Shell om te laten zien wat voor moois we voor hen hadden. We lieten mensen aantreden die op het glas mochten schieten. Alleen, de kogels gingen er dwars doorheen, en een collega van mij die eerst nog zelfverzekerd achter het raam wilde gaan staan, ontsnapte ternauwernood aan de dood’, vertelt Robert, met een milde glimlach. Ook zijn vrouw raakte in Afrika gewond nadat er op haar was geschoten, maar zij is gelukkig geheel hersteld.

Vorig jaar besloot hij tijdelijk terug te keren uit Afrika, en ging hij wonen in Eelderwolde, vlak tegen zijn geboortestad Groningen aan. ‘Ik had altijd zoiets: ik wil de wereld ontdekken. Nou, dat had ik wel gedaan, vond ik. Een andere ambitie was om onafhankelijk te worden, en ook dat was gelukt.’

Het bevalt inmiddels heel goed om terug te zijn in het rustige Nederland. ‘Nu realiseer je je hoe bevoordeeld we hier zijn in Nederland met z’n allen, en wat voor fantastisch leven we hier hebben. Dat zit hem in kleine dingen: je kunt hier vogels horen, in plaats van een generator. En mijn dochter kan hier gewoon op straat fietsen, zonder beveiliging!’.

Maar zakelijk gezien is Robert Meijer nog even ondernemend als zeventien jaar geleden, en is het boek nog lang niet uit. ‘Het spel van de business vind ik nog steeds mooi. Of het nu om miljoenen of om duizenden gaat: dat maakt niet uit. Maar het is mooi om een bedrijf van de grond te tillen en tot bloei te brengen. Een van de drijfveren om door te gaan is ook dat ik het fantastisch vind om te werken met professionals. Je bouwt een bedrijf op, en daarvoor moet je de juiste ingrediënten zoeken. Dat is een creatief proces misschien, en daar komt mijn marketing-achtergrond bij kijken, evenals strategisch denken. Vervolgens moet je zorgen dat je de juiste professionals en/of partners weet aan te trekken, managers en directeuren. Samen in de business is samen delen.’

‘Of ik ambities heb met mijn bedrijven? Ehm… Ambities zijn heel vermoeiend! Gelukkig hebben wij managers die de zaken regelen. Voor mij is het vooral een kwestie van goed opletten, en kijken naar welke kansen zich voordoen. Die zullen er vast wel weer komen’, aldus een ontspannen Robert Meijer.