Beklim de Galibier en help iemand aan een dak boven zijn hoofd

‘Wie kan er nu zeggen dat ‘ie iemand anders een huis heeft gegeven’, zegt Gerald Holtvlüwer, ondernemer en filantroop, enthousiast. Met zijn Wereldfoundation organiseert hij dit jaar voor het eerst ‘Fiets voor een Huis’, een fietstocht à la Alpe d’Huzes waarbij de opbrengst gaat naar de bouw van woningen voor de armste bevolking van Bangladesh.

In 2007 richtte Gerald Holtvlüwer de Wereldfoundation op. De Assenaar had enkele jaren daarvoor zijn aandelen in de door hem mede-opgerichte Nederlandse Inkoopcombinatie Assurantie-intermediairs (NIA) verkocht. ‘Ik had elders in het bedrijfsleven gezien hoe geld en macht ook iets doen met mensen. Je kunt er helemaal bezeten door raken, en dat wilde ik niet. Ik wilde mezelf niet verliezen’, zegt Holtvlüwer. En dus verkocht hij de boel en ging met zijn vrouw en kinderen op wereldreis.

Eenmaal terug in Nederland was stilzitten er niet bij. ‘Daar ben ik het type ook niet naar’, lacht Holtvlüwer. Geïnspireerd door zijn wereldreis zette hij de ‘Wereldfoundation’ in de markt. Deze keer niet met het motief om er zelf rijk van te worden, maar om zijn verworven vermogen aan te wenden voor een idealistisch doel.

Micro-hypotheek
Sinds de oprichting bouwt Wereldfoundation huizen voor mensen in derdewereldlanden. De mensen die de organisatie helpt leven in krotwoningen, maar beschikken dankzij bijvoorbeeld microkredieten wel over een klein inkomen. Vaak is dit inkomen echter zo laag dat ze net kunnen voorzien in hun dagelijkse behoeften, maar niet in aanmerking komen voor een lening bij een commerciële bank. Van de Wereldfoundation ontvangen zij dan een zogenaamde micro-hypotheek.

De lening waarmee ze een huis kunnen bouwen wordt via een lokale hulporganisatie verstrekt. De kersverse huiseigenaren verplichten zich tot terugbetaling van hun lening aan de lokale hulporganisatie, die vervolgens op de inning van de lening toeziet. De afbetaling van de micro-hypotheek komt zo in een zogenaamd ‘revolving fund’, dat eigendom is van de lokale hulporganisatie. Vanuit dit fonds kunnen nieuwe leningen worden verstrekt en kunnen weer meer mensen aan een huis geholpen worden.  Door deze werkwijze wordt aan vele mensen de kans gegeven hun bestaan te verbeteren en wordt tegelijkertijd een appel gedaan op hun eigen verantwoordelijkheid.

Op deze manier zijn er nu, ruim zes jaar later, zo’n tweeduizend woningen gerealiseerd in India en Bangladesh. Helaas zijn er in die landen echter nog miljoenen mensen die onder erbarmelijke toestanden moeten leven en die met een microhypotheek erg geholpen zouden zijn. ‘We hebben recentelijk een onafhankelijk onderzoek laten doen naar de resultaten van onze manier van werken’, zo geeft Holtvlüwer aan. ‘Daaruit blijkt dat de mensen die dankzij ons een woning konden bouwen er niet alleen qua onderdak op vooruit gaan. Een huis is immers meer dan alleen een dak boven het hoofd en een comfortabeler leven. In een slechte krottenwoning slaap je ’s nachts onveiliger, ben je vatbaar voor ziektes, heb je geen energie om aan het werk te gaan en word je vaak gezien als een sociale outcast. Door het ontbreken van onderdak beland je dus al snel in een spiraal van armoede. In een woning hebben ze veel minder last van ziekte en dat wordt alleen maar versterkt doordat ze toegang krijgen tot schoon drinkwater. Daarnaast slapen de mensen veiliger en dus beter, waardoor ze hun werk beter kunnen doen en vaak meer gaan verdienen. Tenslotte zijn ook kinderen erg gebaat bij goed onderdak. Ze gaan er beter door presteren op school en krijgen zo meer kansen in het leven.’

Grote acties
‘Veel mensen staan daar helemaal niet bij stil en dat willen we graag veranderen’, zo zegt Holtvlüwer. ‘Daarom zijn we sinds enige tijd een andere weg ingeslagen met acties die meer op het grote publiek gericht zijn.’ Het eerste evenement waarmee die nieuwe koers werd ingezet, vond in maart plaats en heette heel toepasselijk ‘Van Glamour tot Emmer’. ‘Daaraan deden 25 ondernemers mee die ieder 10.000 euro inlegden. Een deel daarvan was bestemd om de reis te bekostigen, maar veruit het meeste geld ging naar de bouw van huizen voor de arme bevolking. Het is de bedoeling dat we in het vervolg ook dergelijke reizen gaan organiseren die goed te betalen zijn voor het grote publiek. Zo kun je tegelijk geld ophalen én mensen laten zien waarom het noodzakelijk is dat we dat doen.’

‘Fiets voor een Huis’ staat voor 7 september op het programma en is daarmee het eerstvolgende evenement op de activiteitenkalender van de Wereldfoundation. ‘Het idee hebben we misschien een klein beetje gestolen van Alpe d’Huzes, maar wij hebben wel voor een veel mooiere berg gekozen’, zo lacht Holtvlüwer. ‘Ik heb vorig jaar ook meegedaan aan Alpe d’Huzes. Deels natuurlijk voor het goede doel, maar ook om te kijken of een dergelijk evenement ook voor de Wereldfoundation haalbaar zou zijn.’ De Alpe d’Huez is natuurlijk een beroemde beklimming, maar Holtvlüwer wilde eigenlijk nog wel een stapje beter. ‘En dus werd het de Galibier’, zo zegt hij. ‘Dat is echt één van de allermooiste én allerzwaarste beklimmingen in Frankrijk. Hij is een stuk hoger dan de Alped’Huez en om hem te bereiken moet je eerst de Col du Télégraphe of de Col du Lautaret bedwingen.’ Vanaf Saint-Michel-de-Maurienne is de lengte van de beklimming 34.5 km met een stijgingspercentage van gemiddeld 6,6 procent. De beklimming van de Col du Télégraphe beslaat de eerste 12 km met een gemiddeld stijgingspercentage van zeven procent. Vervolgens begint na een lichte afdaling naar het dorp Valloire de daadwerkelijke beklimming van de Col du Galibier met een gemiddelde helling van 6,9 procent en richting de top zelfs hellingspercentages van ruim tien procent.

Natuurlijk is niet elke deelnemer hetzelfde en om het evenement zo toegankelijk mogelijk te maken, zijn er meerdere routes uitgestippeld, variërend van alleen de beklimming van de Télégraph tot een rit van 103,5 kilometer waarbij je de Franse alp maar liefst tweemaal beklimt. En dan zijn er natuurlijk ook nog mensen die liever de benenwagen dan het ijzeren ros nemen. ‘Ook aan hen hebben we natuurlijk gedacht’, zo zegt Holtvlüwer. ‘Lóóp voor een Huis is ook mogelijk. Daar is een aparte route voor uitgestippeld en je mag zelf beslissen of je de col al hardlopend wil bedwingen of dat je gewoon op je eigen tempo door de prachtige omgeving naar de top wandelt.’

Sponsorgeld
De enige voorwaarde waar elke deelnemer aan moet voldoen, is dat ze minimaal duizend euro aan sponsorgeld bijeen moeten scharrelen. ‘Met dat bedrag kunnen we één huis bouwen in Bangladesh’, zo geeft Holtvlüwer aan. ‘Uiteindelijk hopen we dankzij ‘Fiets voor een Huis’ natuurlijk zoveel mogelijk huizen in Bangladesh te kunnen bouwen. We zitten al op 160 deelnemers, waarvan veel al boven de duizend euro zitten, dus het lijkt veelbelovend, maar we zijn er natuurlijk nog niet. Uiteindelijk hopen we op minimaal 250 deelnemers. Door de publiciteit op te zoeken willen we mensen en bedrijven overtuigen van het nut en de noodzaak van de actie. Daarnaast is het natuurlijk niet alleen een forse uitdaging voor veel mensen, maar ook gewoon een erg gezellig evenement’, zo geeft hij aan. ‘Dat zou eigenlijk al reden genoeg moeten zijn om mee te doen.’

Tekst: Jelte Stol