‘Ik wil graag de beste worden, niet de grootste…’

‘Wm Veenstra druk, print, sign’, staat met kleurrijke letters op een imposant bedrijfsgebouw op een modern bedrijventerrein aan de Verlengde Bremenweg in Groningen. Niet alleen de buitenkant van het bedrijf maakt indruk: wie de hallen inloopt ziet de modernste apparatuur ten behoeve van drukwerk, maar ook voor het verrichten van tal van activiteiten die daar raakvlak mee hebben, zoals het bedrukken van de meest uiteenlopende zaken als tegels, plafondplaten of het printen van teksten.

Directeur Wim Veenstra (49) is de kapitein op de brug van dit bedrijf, dat 63 jaar bestaat en een van de bekendste in deze sector is in Noord-Nederland. Het bedrijf heeft veertig medewerkers en na enkele recente overnames ook vestigingen in Zwolle en Heerenveen.

Het zijn lastige tijden in de grafische sector momenteel, maar Wm Veenstra slaagt erin het bedrijf uitstekend staande te houden, er is zelfs sprake van groei. ‘Nou, gemakkelijk is het niet hoor, want ook wij hebben het lastig, dat kan ik niet ontkennen. Maar wij proberen ons te onderscheiden in de markt door het aanbieden van een zeer breed scala aan activiteiten, waardoor klanten bij ons op één adres terecht kunnen voor alle soorten van promotie- en reclamemateriaal: van stickers en drukwerk tot beursmateriaal of bedrukt luxaflex: we hebben het allemaal in huis’, vertelt Wim Veenstra.

Entrepreneur Magazine zocht de ondernemer op, om hem in het kader van deze rubriek ‘managementstijl’ te vragen naar de manier waarop hij leiding geeft aan dit familiebedrijf.

Groei
‘Het is wat lastig om je eigen manier van leiding geven onder woorden te brengen. Maar wat ik erover kan zeggen is dat ik mensen om mij heen verzamel die gespecialiseerd zijn in bepaalde activiteiten, die er dus veel meer verstand van hebben dan ikzelf. Zelf treed ik veel naar buiten en onderhoud een groot netwerk. Dan vang ik soms ideeën op, vertaal dat naar ons bedrijf en leg dat neer bij mensen die daar het beste in zijn. Ik zie mijzelf vooral als een stimulator die ervoor moet zorgen dat mensen samenwerken zodat er iets moois uit komt. Ik denk dat ik daar redelijk goed in ben’, zegt hij analyserend over zichzelf.

Daarbij vult hij zelf aan dat hij het ‘geweldig’ vindt wanneer er mensen buiten of binnen het bedrijf zijn die reageren met ‘dat kan helemaal niet!’, wanneer een klant een bepaalde wens kenbaar maakt. ‘Dan vind ik het zelf juist een uitdaging om te zorgen dat we datgene dan wél kunnen maken. Om dat dan voor elkaar te krijgen: daar hou ik van!’

‘Ik ben in die rol gegroeid. Ik heb wel allerlei vaktechnische opleidingen gedaan en ik heb in de loop der jaren geprobeerd om mij steeds meer technieken eigen te maken. Maar hoewel ik er dus veel van weet, zijn er altijd specialisten binnen ons bedrijf die er nog veel meer van weten. De kunst is om je medewerkers het gevoel te geven dat het HUN bedrijf is. En als we er samen in zijn geslaagd om een moeilijke opdracht af te ronden, dat ze dan tevreden zeggen: “wij hebben iets gepresteerd!” Om dat gevoel van verbondenheid bij onze medewerkers te bevorderen, dat vind ik heel erg leuk!’, aldus Veenstra over zijn stijl van leiding geven.

Het bedrijf groeide sinds de oprichting gestaag verder en werd door zijn vader Bob overgenomen. In 1996 nam Wim vervolgens het stokje van zijn vader over. Dat Wm Veenstra een familiebedrijf is, dat heeft zeker in deze economisch lastige tijden grote voordelen, zegt Veenstra. ‘Ons gaat het vooral om de continuïteit van de onderneming. Wij zijn nogal spaarzaam geweest en ik vind dat elk bedrijf eigenlijk een beetje zou moeten sparen en een buffertje moet aanleggen voor als het eens wat minder gaat. De bedrijven die als eerste failliet zijn gegaan waren díe bedrijven die hadden geïnvesteerd met hun toekomstige winsten. Dat hebben wij gelukkig niet gedaan.’

Strategie
Wat vindt hij het mooiste van zijn vak? ‘Het allermooiste vind ik het contact met mensen! Dat heeft niks met mijn producten te maken, maar puur met de omgang met mensen. Daar kom ik mee in aanraking via onze vertegenwoordigers, of via de Vereeniging van Handelaren waar ik lid van ben. Ik zie mijzelf een beetje als ambassadeur van ons bedrijf.’

‘Maar wat ik ook heel bevredigend vind, is wanneer het je lukt om klanten te krijgen die precies passen binnen de van tevoren door ons gedefinieerde doelgroep. Met zulke klanten kunnen wij ons maximale kunnen tonen, en dan is het natuurlijk prachtig om zulke klanten binnen te halen.’

‘Misschien is het mede aan die strategie te danken dat ons bedrijf nog steeds groeit. Maar groei is bij ons geen doel op zich. Ik wil graag de beste worden, niet de grootste. Maar dat we desondanks groeien, daaruit mogen we afleiden dat we kennelijk toch iets goed doen. En zo zie ik de toekomst van ons bedrijf ook. Ik ben zelf de derde generatie, maar ik denk nog niet na over mijn eigen opvolging. Wat mij momenteel het meeste drijft is dat ik graag met veel plezier en een aantal mensen om mij heen leuke dingen wil ondernemen. Samen het onmogelijke waar proberen te maken voor klanten: dat vind ik het allerleukste. De situatie is nu zo dat wanneer een klant op vrijdagmiddag belt met een hele lastige vraag, waarbij tal van producten moeten worden ingezet in een campagne – bijvoorbeeld voor een plotseling ingelaste Elfstedentocht, ik noem maar wat – dat wij dan alles kunnen leveren. We hebben tegenwoordig alles in huis en we hoeven niet meer Jan en Alleman op te bellen om een onderdeel over te nemen. Dat is ons onderscheidend vermogen en daarin ligt onze kracht, en ik ben ervan overtuigd dat er wat dat betreft nog heel veel voor ons te doen is in het Noorden’, aldus Wim Veenstra.

Tekst: Hans de Preter
Fotografie: Jan Buwalda